غمست قلمى الحبر فى دوايه

وحاولت ارسم جرح جوايا

يمكن الاقى حرف يشفينى

أو ألاقى وصف لجرحى ودوايا

حاولت اكتب خوفى من بكره

حاولت انسى مع القلم ذكرى

كانت بتقتل فيا احلامى

كانت بتهزم فرحى قدامى

لكن خنتنى الكلمه وحروفى

مش باقى غير الدمع ف كفوفى

فرسمت مركب من فوقيها شراع

ورسمت نور الصبح جاى بشعاع

شعاع امل وزقزقه عصافير

وسبت احلامى معاها تطير

يمكن فى نور الصبح تتحقق

والاقى فرحى والزمان يصدْق

عندما كنت احلم بك كنت لا اكف عن الكلام عنك

وعندما التقيت بك لم يصبح للكلام فى حياتى مجال

فالصمت فى حضرة قلبك ابلغ كثيرآ